هر آنچه که باید در مورد فرش و قالیچه ترکیه بدانید

با نگاهی به تاریخ فرش­بافی و قالی­بافی، تاریخچه آن احتمالا به عصر نوسنگی (7000 قبل از میلاد) برمی گردد.  قالیچه ها و فرش های بافته شده نه تنها برای پوشاندن کف خانه ها بلکه برای زیبایی و به عنوان دکور و تزیین نیز به کار می­روند. نقوش بافته شده بر روی فرش ها و قالیچه ها بازگوکننده مسائل زیادی در مورد جامعه است، زیرا این طرح ها نشان دهنده ویژگی های فرهنگی از قبیل، راه و روشی که مردم زندگی می­کنند، لباس پوشیدن و اعتقادات مذهبی آن­ها است.

فرش و قالیچه اهمیت فوق العاده ای در فرهنگ ترکیه دارند و ریشه در مردم ترکیه آسیای مرکزی دارد. زمانی که قبایل ترک ها به آناتولی آمدند، فرهنگ و سنت های کوچ نشینی آنها با تمدن آناتولی ادغام شد و در نتیجه ترکیب کاملا جدیدی به وجود آمد.

فرش ها و قالیچه ها نشان دهنده زندگی و فرهنگ روزمره جامعه است. در نتیجه، تغییرات عمده جامعه در الگوی نقوش بازتاب می یابند و بر اساس آن فرش ها و قالیچه ها تولید و بافته می شوند. به عنوان مثال، پس از ورود اسلام، طرح‌ها و مضامین اسلیمی متعددی در فرش‌ها و قالی‌ها گنجانده شد. تنوع قومیتی و منطقه ای را می توان در فرش های ترکی مشاهده کرد.

فرش ها و قالیچه ها در سبک ها و طرح های مختلفی تولید می شوند. فرش و قالیچه های ترکی نشان دهنده زندگی روزمره مردم آناتولی است که شبیه به طراحی سریع یا همان اسکچ با سوزن و نخ است. رنگ، نقش، طرح، اندازه و حتی رنگ زنی های مورد استفاده برای فرش و قالی، همه ملاحظات قابل توجهی هستند.

گلیم چیست؟

قالی که در ترکی به نام گلیم شناخته می‌شود، نشان‌دهنده یک رشته بدون پرز با کاربردهای مختلف است که با یکی از روش‌های بافت تاریخی متعدد ساخته شده است. گلیم به طور گسترده در مناطق جغرافیایی مانند ترکیه (آناتولی)، شمال آفریقا، بالکان، ایران، افغانستان، پاکستان، آسیای مرکزی و چین بعمل می آید.

تفاوت فرش گلیم با فرش در این است که در حالی که طرح فرش با گره زدن رشته‌های کوتاه منفرد به رنگ‌های مختلف بر روی تارها و به هم چسباندن با فشار دادن محکم به پودها ایجاد می‌شود، طرح‌های گلیم از در هم تنیدن تار و پودهای متنوع با رنگ‌های مختلف ایجاد می‌شود که حاصل آن یک بافت مسطح است.

قالیچه آناتولی چیست؟

اصطلاح قالیچه آناتولی به قالی‌ها و فرش‌هایی گفته می‌شود که به سبک آناتولی بافته می‌شوند. از نظر جغرافیایی، آناتولی برای مدت بسیار طولانی توسط امپراتوری عثمانی اداره می شد و نشان می­دهد که فرهنگ عثمانی و اسلامی بر این موارد تأثیر گذاشته است.

قالیچه‌های آناتولی طرح و نقش‌هایی را برای بیان فرهنگ، قومیت و میراث مذهبی منطقه به کار میبرد. قالیچه آناتولی در فرهنگ جهانی از اهمیت بالایی برخوردار است زیرا کهن ترین مرکز تمدن بشری است. بنابراین نشان می‌دهد که چقدر تمدن‌های متنوع و متعدد در آن منطقه وجود دارند. این امر به طور اجتناب ناپذیری بر روی قالی ها و فرش ها نشان داده می شود.

فرش‌ها و قالیچه­های آناتولی از مواد طبیعی ساخته شده‌اند که از ویژگی‌های بسیار مهم و بارز آن‌ها به شمار می رود.

جنس و مواد مورد استفاده در قالیچه آناتولی چیست؟

متریال بکار رفته در یک فرش آناتولی در ادامه آمده است.

• پشم گوسفند: به دلیل بافت نرم، کم هزینه و ماندگاری بالا، ماده ای محبوب در فرش آناتولی است. همچنین رنگ ها را کاملاً به طور مؤثر جذب می کند. پشم، بر خلاف پنبه، کثیف نمی شود و لکه نشان نمی دهد.
• پنبه: پنبه یکی دیگر از مواد محبوب قالی بافی آناتولی است. از پشم بادوام تر است و به راحتی تغییر شکل نمی دهد.
• ابریشم: ابریشم پیچیده ترین و گران ترین ماده مورد استفاده در فرش های آناتولی است. بسیار شکننده است اما در برابر فشارهای مکانیکی مقاوم است.
• موی شتر و بز: در فرش های آناتولی از موی شتر و بز استفاده می شود، و قبایل و روستاهای عشایری به آن علاقه دارند. پشم بز و شتر بافت محکمی دارد و به دلیل ساختار ضخیم خود گرما را حفظ می کند و به این دلیل در بین عشایر و روستاها محبوبیت پیدا کرده است.

فرش های ترک چقدر بادوام هستند؟

معروف است که قالی ترکی از 3000 سال پیش بافته می شود و میلیون ها ترک سال هاست که به بافتن و فروش فرش مشغول بوده اند.  این فرش های رنگارنگ و پربافته فقط در ترکیه و جهان با دو گره بافته می شود و با تمام فرش های دیگر با این ویژگی تفاوت دارد.  این بدان معنی است که هر گره دو بار خود را در اطراف نخ ضربدری تقویت می کند.  به همین دلیل است که گفته می شود فرش های ترک از دیگر فرش های دستباف استحکام بیشتری دارند.

چگونه فرش ترک را تشخیص دهیم؟

در بافت فرش ترک از پشم، پنبه و ابریشم استفاده می شد.  این طناب‌های مورد استفاده با گره ترکی که به ترکباف نیز معروف است، بسته می‌شد.  علاوه بر اینها، گره های دوتایی در فرش ترکی بیشتر از فرش ایرانی به کار رفته است.  به همین دلیل مشاهده می شود که بیشتر از نقش های هندسی در فرش های ترک استفاده می شود.

 سه نوع اصلی فرش دستباف وجود دارد که در زیر به سه نوع اصلی اشاره شده است:

• پنبه به پنبه: به دلیل ضخیم تر بودن نخ پنبه، تولید فرش درشت تر و نه چندان نازک است.
• پشم روی پنبه: در اینجا نخ پنبه بر روی نخ پشمی ضربدری گره می خورد. الگوی نازک تر است و بنابراین کمی گران تر است.
• ابریشم: نازک ترین و گران ترین فرش است.

 هر منطقه در ترکیه سبک تزئین فرش متفاوتی دارد.  سبک های مختلف دکوراسیون فرش در زیر فهرست شده است:

• فرش های میلاس شناخته شده ترین فرش های منطقه غرب ترکیه هستند. فرش ها رنگ مایل به زردی دارند و عموماً فرش های نخی هستند.
• فرش های قونیه بر خلاف بقیه از پشم مرغوب تهیه می شوند. آنها گره های دوتایی زیادی دارند و معمولاً با مدال های زمان سلجوقیان تزئین می شوند.
• فرش‌های Yörük معمولاً هنگام بافتن فرش از نمادهایی از زندگی روزمره خود استفاده می‌کنند. به عنوان مثال، عقرب محبوب ترین الگوی است که آزادی خود را بیان می کند.  از سوی دیگر، پای شتر نماد حمل و نقل است.  به طور کلی یوروک ها فرش های چند رنگ می بافند.
• فرش هرکه. بهترین قالیچه ها با بیشترین دو گره در اینجا بافته می شود.  آنها هم در پشم و هم پنبه بافته می شوند و اغلب دارای طرح گل هستند.  تا زمانی که ترکیه تبدیل به ایالت شد، منطقه هرکه فقط برای قصرهای سلاطین فرش می بافت.

 برای اینکه بفهمید فرش دستباف است آن را برگردانید و به منگوله های گوشه فرش نگاهی بیندازید.  در فرش های ماشینی عموما این گوشه به فرش دوخته می شود.  همچنین سعی کنید منگوله ها را بکشید.  نخ در کل فرش پرتاب می شود.

انواع فرش و گلیم در ترکیه

فرش‌ها و گلیم‌ها از نظر ویژگی‌هایی مانند محل تولید، مواد مورد استفاده، الگو‌ها، نقش‌ها و طرح‌ها و نظایر آن متفاوت هستند. لیست دقیق انواع فرش و گلیم در ترکیه را می توانید در ادامه مشاهده کنید.

• آناتولی: آناتولی دارای میراث فرهنگی بسیار غنی می باشد. تقریباً هر شهری خصیصه مجزا و متمایز خود را دارد. گره ترکی یا گوردس در طرح کلی فرش ها به نام سبک آناتولی استفاده می شود.
• برگاما: برگاما یک منطقه کوچک در شهر ازمیر ترکیه می باشد که در منطقه دریای اژه واقع شده است. برگاما یکی از قدیمی ترین مراکز فرش بافی در جهان است. رنگ های سبز، آبی، سیاه، زرد و صورتی به عنوان رنگ های غالب در سبک برگاما شناخته می شوند. طرح اصلی نقوش معمولاً شبیه گیاه یا خود گیاه هستند.
• چاناق‌قلعه: تخت‌بافی در سبک چاناق‌قلعه بسیار رایج است و معمولاً از پشم استفاده می‌شود. رنگ های اصلی فرش سبز، قرمز، آبی و زرد است.
• دوشِمه آلتی: دوشِمه آلتی یک منطقه کوچک در آنتالیا است که عشایر متعدد (در زبان ترکی به نام یورک شناخته می‌شوند) سال‌هاست در آن زندگی می‌کنند و فرش‌های پشمی خالص با نقوش هندسی به رنگ سبز تیره و قرمز تولید می‌کنند.
• گوردس: گوردس شهری در غرب ترکیه است. از قرن هفدهم، گوردس به عنوان قطب بافندگی شهرت داشته است. فرش های گوردس به دلیل نقش و نگار غیرمعمولشان در بین فرش های شرقی شناخته شده ترین و پرطرفدارترین هستند. گوردس سبک گره‌ای متمایز دارد که بر فرش‌های کاخ عثمانی تأثیر گذاشته است. فرش های گوردس با زمینه قرمز روشن با رنگ های مختلف سبز، زرد، آبی و کرم شناخته می شوند. کیفیت بافت فوق العاده عالی دارد.
• حکاری: یکی دیگر از مراکز بافندگی مهم در ترکیه، حکاری است. سی مضمون اصلی در گلیم های حکاری یافت می شود. محبوب ترین طرح ها عبارتند از: هَر، سومارک، ثمر، هالیت بیگ، گول هازار،گولساریاف گول گِوَر و سینه. قرمز یا شرابی، آبی تیره، قهوه ای، سیاه و سفید پنج رنگ اصلی هستند که در گلیم حکاری استفاده می شود.
• هَرَکه: َهرَکه برای تولید بهترین فرش‌های ابریشمی خالص دنیا مشهور است. در ادبیات فرش، فرش هرکه را با این واژه می شناسند و در بین فرش های جهانی جایگاه ویژه ای دارد. گاهی اوقات از آنها به عنوان “فرش های قصر” یاد می شود.
• اسپارتا: اسپارتا یک مرکز تولید قالی و فرش قابل توجه در ترکیه است که در جنوب غربی آن واقع شده است. نقش‌های گل‌دار در فرش‌های اسپارتا به اندازه گره‌های گوردس و شینا محبوب هستند.
• قیصریه: قالی‌ها در قیصریه و اطراف آن بافته می‌شوند و بخش عمده هنر فرش ترکیه را تشکیل می‌دهند. قیصریه به عنوان یکی از برجسته ترین مراکز قالی و فرش ترکیه شناخته شده است. معمولا از رنگ های طبیعی مانند سفید، سیاه، خاکستری و بنفش استفاده می شود. به طور معمول، رنگ زمینه زرشکی، آبی یا آبی تیره است. آنها از طرح‌های هندسی و گل‌دار استفاده می‌کنند و تمام رشته ها با ریشه روناس رنگ شده اند. رنگ های غالب روی این فرش ها آبی سرمه ای، قرمز سیر، قهوه ای و طوسی است.

فرش ترکیه چگونه بافته می شود؟

فرش بافی از تکنیک های گوناگونی استفاده می کند. سبک های رشته یا نخ دارای تنوع است و تاریخچه مربوط به خود را بین نخ ها منتقل می کند.

فرشی با پرزهای گره زده دستی دارای سطوح برافراشته ای است که از انتهای گره های بافته شده بین تار و پود تشکیل شده است. دو گره اصلی گره گوردس/ ترکی و گره شینا/ گره ایرانی هستند که به ترتیب بر روی فرش های آناتولی و ایرانی دیده می شوند. گلیم فرشی است مسطح یا ملیله بافته شده بدون پرز. عرض و کمیت رشته های تار و پود، ارتفاع پرز، چندتا گره استفاده شده و تراکم گره همگی در ظاهر فرش پرزدار تأثیر دارند.

ملیله چاک دار / چاک دار بافی رایج ترین تکنیک بافتی است که برای بافتن گلیم های هندسی و طرح دار به طور مورب استفاده می شود. شکاف در فضای بین دو بلوک رنگی، با برگرداندن پود به دور تار نهایی در یک ناحیه رنگی و سپس برگرداندن پود رنگ بعدی به دور تار مجاور ایجاد می شود.

دوتایی و دم کبوتری که به عنوان تار مشترک یا بافت در هم تنیده نیز شناخته می‌شود، به پودهایی از دو واحد رنگی جداگانه اشاره دارد که (در جهت‌های مخالف) به دور همان تار که مرز بین آنها را مشخص می‌کند، برمی‌گردند. پودهای حاصل از زمینه های رنگی مجاور بین رشته های تار در هم تنیده شده که بین آنها قرار می گیرند، در تکنیک دوتایی با یکدیگر در هم تنیده می شوند.

سوماک/ کلمه رایج برای روش پیچیدن پود است که برای تولید نقوش پیچیده و متنوع استفاده می شود. نخ‌های رنگی با الگوهای ریاضی دور تارها پیچیده می‌شوند و به بافندگان این امکان را می‌دهند تا طرح‌های پیچیده‌ نمایشی ایجاد کنند که نقش برجسته‌ای روی سطح کار ایجاد می‌کند. از آنجایی که این یک تکنیک دشوار است، اغلب با پودهای نازک بافته شده در زمینه جایگزین می شود و برای کارهای کوچکتر مانند کیف پول، سجاده نماز و حصیر استفاده می شود.

زربافی یا زربفت روشی چالش برانگیز است که بافندگان قبایل یوروک و ترکمن در آناتولی به آن اهمیت می دهند. آنها تکنیک های بافت پود تکمیلی یا پود اضافی هستند که به بافندگان اجازه می دهد طرح هایی را به پود معمولی اضافه کنند که نخ تار را کنار هم نگه می دارد. آنها شبیه یک ضمیمه گلدوزی شده هستند و به طور کلی منجر به طرح برجسته می شوند.

در فرآیند بافت جاجیم/ نخ‌های رنگ‌های مختلف بر روی پشت بافت بین نخ‌های پود و تار قرار می‌گیرد. اغلب برای تزیین یک شی بافته شده ساده، یا برای تولید الگوهای تزئینی کوچک که میتواند پراکنده یا پشت سر هم باشند، استفاده می شود. بافت پس زمینه زیر آن می درخشد و ظاهر یک طرح گلدوزی شده را می دهد و اغلب برای پر کردن فضای خالی استفاده می شود. پودهای پرزدار اغلب برای تهیه کردن بافت کیف، حصیر و پتو استفاده می شود.

تولو تولو (فیلیکلی) از اصطلاح ترکی «تویلو» به معنای «مودار» مشتق شده است. این روش حصیرهای نرم پر پشت با پرزها یا موهای بلندی را تولید می‌کند که توسط گله داران در مرکز آناتولی برای تامین راحتی و گرما در طول زمستان‌های سخت استفاده می‌شود. پودهای اضافی که از نخ آزاد تابیده شده تولید می‌شوند، با استفاده از گره ترکی در گلیم ساده بافته می‌شوند و در نتیجه طره مو‌هایی از پشم نرم به وجود می‌آیند.

فرش ترکی چگونه رنگ می شود؟

مهمترین ویژگی فرش و قالیچه ترک این است که فقط از مواد طبیعی ساخته شده اند. رنگ فرش، قالیچه یا نخ نیز از منابع طبیعی محلی تهیه می شود. برای سال های طولانی، رنگ ها به طور طبیعی از گیاهان، حیوانات و مواد معدنی تولید می شدند.

مواد رنگی را با پشم و نخ تا جایی حرارت می دهند که رنگ دلخواه به دست آید. کمیت و کیفیت مواد رنگرزی بسیار مهم است. دمای آب و مدت زمان خیساندن باید به درستی برنامه ریزی شود.

نقوش فرش ترک چیست؟

فرش­ها‌ و قالیچه­های ترکی دارای چندین موضوع مشخص و متمایز هستند. یک فرش ترکی را می­توانید با نقوش منحصر به فرد آن شناسایی کنید.

موسکا و نظرلیک (طلسم و چشم نظر) یکی از نقوش رایج فرش ترکی است. گفته می شود که برخی از افراد قدرتی در چشمان خود دارند که باعث آسیب، جراحت، بدبختی و حتی مرگ سایرین می شود. چشم های شیطانی (چشم نظر) وسیله های مختلفی هستند که تأثیر نگاه شیطانی را کاهش می دهند، بنابراین از صاحبش محافظت می کنند. اصطلاح موسکا به طلسم/جادوی نوشته شده ای اشاره دارد که گفته می شود دارای قدرت جادویی و مذهبی برای محافظت از صاحبش، در برابر نیروهای خطرناک خارجی است. این وسیله یک دایره آبی با طرح یک چشم در مرکز آن است.

طرح های پرنده (کوش به زبان ترکی) که در فرش های ترکی دیده می شود معانی مختلفی دارد. در حالی که جغدها و زاغ ها نشان دهنده بدشانسی هستند، قمری­ها، کبوترها و بلبل ها نشان دهنده خوش شانسی هستند. پرنده نشان دهنده لذت، شادی و عشق است، نشان دهنده قدرت و مقاومت است، نشان امپراتوری چندین کشور آناتولی است. پرندگان همچنین نمادی از پیک­های بهشتی و طول عمر هستند. پرنده آنکا (ققنوس) در حال نبرد با اژدها نشان دهنده بهار است.

بیدمشک (پیتراک) گیاهی است کرکدار که به لباس مردم و خز حیوانات می‌چسبد. تصور می شود که توانایی دفع چشم بد را دارد. با این حال، از آنجایی که عبارت “مانند بیدمشک” به معنای “پر از گل” است، این طرح بر روی کیسه های آرد به عنوان نمادی از ثروت استفاده می شود.

صندوق (ساندیک) نقشی است که به طور کلی نشان دهنده صندوق عروسی یک دختر جوان است. از آنجایی که وسایل این صندوق در خانه شوهر مورد استفاده قرار می گیرد، آرزوها و امیدهای دختر جوان در تکه هایی که بافته، بافتنی ها و کلاهی که دوخته است، نمایان می شود.

اژدها (اجدرها) یک هیولای افسانه ای با پنجه های مانند شیر، دم مار و همچنین دارای بال است. اژدها فرمانروای عناصر هوا و آب است. گفته می شود که پرواز اژدها و ققنوس رگبارهای بهاری را به همراه دارد. اژدها که گفته می شود یک مار بزرگ است، از اشیاء قیمتی و مخفی شده و همچنین درخت زندگی محافظت می کند.

در فرش های ترکی، شاخ قوچ (کوجبوینوزو به ترکی) به معنای تولید، دلیری، قدرت و مردانگی است. همچنین شایان ذکر است که بگوییم بافنده‌ای که از این موضوع استفاده می‌کند به نظر میرسد، خشنود است.

الگوی باروری (برکت) از دو نقش الیبِلینده برای زنان و دو نقش کوجبوینوزو برای مردان تشکیل شده است. موتیف یا نقش چشم در مرکز ترکیب، برای محافظت از خانواده در برابر چشم بد استفاده می شود. یک مرد و یک زن با نقش دست روی مفصل ران (الیبِلینده) و شاخ قوچ (کوجبوینوزو) نشان داده می شوند.

تاریخچه فرش ترکیه چیست؟

فرش های ترک سابقه ای طولانی دارند که به ریشه های عشایری ترک ها در آسیای مرکزی باز می گردد. در قبایل کوچ نشین، فرش تأثیر بسزایی داشت. فرش وسیله ای قابل جابجایی بود که به دلیل نقل مکان زیاد و زندگی در چادرها نشستن روی زمین را آسان تر می کرد.

قالی بافی که از سلجوقیان آغاز شد توسط عثمانی ها ادامه یافت. بعد از ترکان سلجوقی و قبل از عثمانی ها، در دوران گذار قرن چهاردهم، نقش حیوانات روی قالیچه ها ظاهر شدند. این قالیچه‌ها به دلیل نقش حیوانات روی آن‌ها به عنوان “فرش با حیوانات” شناخته شده اند.

طرح‌های حیوانات روی قالیچه‌ها تا قرن پانزدهم تنوع بیشتری یافت. در همین زمان، گروه جدیدی از قالی‌ها با نقوش حیوانات و نقش‌های هندسی پدیدار شدند.

دومین دوره موفق قالی بافی آناتولی در قرن شانزدهم آغاز شد. قالی‌های این دوره به “قالی‌های کلاسیک عثمانی” معروف هستند.

این نقوش که شامل پیچاندن شاخه ها، برگ ها و گل هایی مانند لاله، میخک و سنبل است، به شیوه ای واقع گرایانه بافته شده و پایه قالی را تشکیل می دهد. این سبک در نقاط مختلف جهان رواج داشت و امروزه نیز در قالی های ترکیه دیده می شود.

قرشهر، باندیرما، و چناق قلعه و همچنین اوسک و برگاما در قرون 16، 17 و 18 به مراکز مهم قالی بافی تبدیل شدند.

قالی های بافته شده در هرکه (نزدیک استانبول) در اواخر قرن نوزدهم و بیستم به طور بین المللی به رسمیت شناخته شد. در اصل، این قالی ها صرفاً برای سلاطین امپراتوری عثمانی ساخته شده بود. بهترین قالی های ابریشمی دنیا امروزه، همچنان در هرکه ترکیه بافته می شوند.

کدام فرهنگ ها بر فرش های ترکیه تأثیر گذاشتند؟

فرش‌ها و قالی‌های ترکی متاثر از فرهنگ عشایری قبایل ترکی است که از آسیای مرکزی، فرهنگ اسلامی و امپراتوری آناتولی-عثمانی کوچ کرده‌اند. نمادها و ویژگی های متعددی در ارتباط با این خرده فرهنگ ها وجود دارد.

چه چیزی فرش ترک را بسیار خاص می کند؟

فرش های ترکی به دلایل مختلف منحصر به فرد هستند و از این رو گران هستند، که یکی از آنها طبیعی بودن است. در اصل، این فرش ها به جای ماشینی بودن، دستباف هستند. از آنجایی که با دست بافته می شوند، مدت زیادی طول می کشد تا تکمیل شوند.

دلیل دیگر می تواند موضوعات فرهنگی باشد، گذشته ای تاریخی که در طرح آن منعکس شده است. این فرش ها و قالیچه ها بخشی از میراث فرهنگی ترکیه محسوب می شوند. زنان نیز نقش مهمی را  در ساخت فرش های ترکی، در دوره های بسیار خاص ایفا می کنند.

تفاوت فرش، قالیچه و سجاده نماز چیست؟

تمایز بین فرش، قالیچه و سجاده بسیار مهم است.

فرش ها در زبان ترکی به نام هالی (قالی) شناخته می شوند و معمولاً در کف خانه ها و راهروها یافت می شوند. آنها ضخیم تر و بزرگتر از قالیچه هستند، اگرچه قالیچه ها به طور قابل توجهی نازک تر و تخت بافت هستند.

از سوی دیگر، سجاده های نماز، زیراندازهای کوچک مستطیلی شکلی هستند که به طور خاص برای عبادت طراحی شده اند. سجاده های نماز منحصراً برای نماز استفاده می شود و در خانه ها و مساجد یافت می شوند.

چه مناطقی از ترکیه در فرش ­بافی معروف هستند؟

دوشمه­آلتی آنتالیا، برگاما ازمیر، قیصریه، قونیه، قارص، هرکه و حکاری از بهترین مناطق تولید فرش و قالی در ترکیه هستند.

نکاتی که باید هنگام خرید فرش و قالیچه ترک بدانید

اگر قصد خرید فرش و قالیچه ترکی را دارید، باید به چند نکته کلیدی توجه داشته باشید.

فرش و قالی های ترک به دلیل طبیعی بودن آن بسیار گران هستند. می­توانید مبادله و مذاکره کنید، اما مراقب فرش های ساختگی و غیر اصل باشید. فرش های ترک با استفاده از مواد مرغوب با کیفیت بسیار بالا تولید می شوند. درک این نکته ضروری است که برخی از مواد گرانبهاتر از سایرین هستند. به عنوان مثال، پشم و ابریشم گرانتر از پنبه و پشم هستند.

دانستن انواع فرش و قالیچه ترک قبل از خرید مهم است که می توان آن را به قالی، گلیم، جاجیم و سوماک دسته بندی کرد. قالی ضخیم‌تر از  سه تای دیگر است، اما همه آن‌ها بافت‌های تخت و بدون گره هستند. آنها اغلب به عنوان دیوارپوش و فرش های کوچک مورد استفاده قرار می گیرند.

چرا گلیم ترکیه گران است؟

فرش های ترکی گران هستند زیرا دارای نقوش بسیار متنوعی هستند و همچنین بسیار با کیفیت و بادوام هستند.